Program nauczania szkół waldorfskich to połączenie obowiązującej wszystkie placówki edukacyjne podstawy programowej, z metodami i programem nauczania właściwymi dla edukacji waldorfskiej. Warto wiedzieć, że z uwagi na uwzględnianie faz rozwojowych dzieci, w szkołach waldorfskich mają miejsce nieznaczne przesunięcia czasowe w realizacji programu, w porównaniu z tradycyjnymi szkołami. Dzięki temu dzieci uczą się tego samego co ich rówieśnicy, ale w najlepszym dla ich możliwości poznania momencie i w zgodzie z ich faktycznymi potrzebami i umiejętnościami.
PROGRAM NAUCZANIA SZKÓŁ WALDORFSKICH,
CO GO WYRÓŻNIA?
– dbałość o rozwój umiejętności narracyjnych: opowiadania, mówienia, wyrażania uczuć i sądów.
– praca z naturalnymi materiałami, najbliższymi człowiekowi: gliną, drewnem, runem, owczym, wełną.
– zabawy i gry ruchowe: częste zwłaszcza w pierwszych latach nauki, kiedy dzieci najchętniej i najefektywniej uczą się poprzez ruch, zabawę, rytm i naśladowanie.
– technika malowania „mokre na mokrym”: niefiguratywna, umożliwiająca poczucie i przeżycie powstawania barw, poznanie ich charakteru oraz emocji i wyobrażeń, które wywołują.
– nauczanie cyfr i liczb od strony jakościowej i poprzez doświadczenie, np. gdzie ukryła się dwójka? – w ilości rąk, nóg, oczu; gdzie ukryła się trójka? w listkach koniczyny, w budowie ręki, palca…
– prace ręczne: lepienie, szydełkowanie, robienie na drutach, tkanie, haftowanie, szycie – rozwijające małą motorykę, która ma znaczący wpływ na rozwój mózgu dziecka.
– tzw. “rysunek form”: wprowadzenie do geometrii i wsparcie kaligrafii.
– nauczanie muzyki: wychodzące od skali pentatonicznej i oparte na powtarzaniu (gra na instrumentach opartych na tej skali: fletach, dzwonkach, lirze); skalę diatoniczną i zapis nutowy poznają dzieci dopiero w klasach późniejszych.
– cykle lekcyjne związane z ludzką pracą i jej wytworami, np. „Od ziarna do chleba”, „Stare rzemiosła i zawody”, ” Budowa domu”.
– religia niekonfesyjna: zajęcia z dziećmi mające na celu wspieranie ich naturalnej, wrodzonej religijności oraz ukazywanie im uniwersalnych praw moralnych; zajęcia nie odnoszą się do żadnego konkretnego wyznania (stąd ich nazwa), choć mogą z nich czerpać inspiracje (np. różne legendy, opowiadania); dostępna jest dla wszystkich chętnych dzieci niezależnie od ich wyznania i światopoglądu.
– eurytmia: oryginalna sztuka ruchu, dzięki której wizualizować można mowę i muzykę; odpowiednio stosowana ma właściwości harmonizujące i terapeutyczne.
